کمیل جعفری در گفت‌وگو با تئاتر قشم عنوان کرد
یکی از راه‌های ماندگاری تئاتر به‌کارگیری آیین ها وسنتها است
کمیل جعفری درگفت گو با تئاترقشم گفت: یکی از راه‌های ماندگاری در عرصه تئاتر تولید آثاریست که محتوای آن از دل آیین ها وسنت ها باشد، وی افزود: به کارگیری آیین ها وسنت ها در آثار نمایشی مدرن می تواند زمینه ساز ارتباط ناگسستنی با مخاطب باشد تاتماشاگر از این طریق با زبان نمایشی مدرن آشنا شود.
کمیل جعفری متولد 1364 زاده جزیره قشم است که از سال 75 با حضور درنمایش های دانش آموزی وارد عرصه تئاتر شد وی در آغاز حضورخود در نمایش پیرمرد ودریا ایفای نقش کرد و تاسال 1384 در چندین نمایش دانش آموزی و اجرای عمومی به تجربه اندوزی پرداخت، جعفری از سال 84 به کارگردانی روی آورد و تا کنون چندین نمایش مانند:وهم سرخ، ماچندنفر بودیم،بچه های جنوب وچندین نمایش دیگر را در کارنامه کارگردانی خود دارد، برهمین اساس و به بهانه تولید تازه این کارگردان با نام چکامه هایی که حباب می‌شود به نویسندگی علی ذاکری با وی گفت وگویی انجام داده‌ایم.
دیدگاه خود را درباره آثاری که بانگاه به آیین ها وسنت هابه موضوعات اجتماعی می‌پردازد وشما به عنوان کارگردان بوده اید را کمی برای ما توضیح دهید؟
مخاطبین اصلی بنده دراصل اقشار مختلف مردم از جمله ساکنان این جزیره است که با آیین ها و سنت ها گذشتگان غریبه نیستن،پس به جهت حفظ این سرمایه که همان مخاطبین هستند تمامی آثاری که تا کنون کارگردانی نموده‌ام دارای همین ویژگی است چون کارگردانی نمایش های با نگاه به آیین ها و سنت هارایکی ازراهی برقرای ارتباط با مخاطب می‌دانم. والبته جز دشوارترین کارهاست.
بنظر می‌رسد تولید یک اثر در این جزیره مشکلات خاص خود را دارد از این مشکلات کمی توضیح دهید؟
درکل ایران تولید یک اثر نمایشی مشکلات خاص خود را دارد،که جزیره قشم نیز از این قاعده مستثنا نیست، از جمله این مشکلات می توان به کمبود فضای تمرین و همچنین مشکلات مالی جهت تهیه ملزومات صحنه که به دلیل بالا بودن قیمت ها که مزیدبرعلت در کاهش تولید تئاتر است، اشاره کرد.
از فضای اثر نمایش چکامه های که حباب می شوند کمی توضیح دهید؟
نمایش «چکامه های که حباب می شوند» اولین اثری است که بنده در خدمت جناب اقای ذاکری توفیق همکاری یافتم، درخلاصه داستان این نمایش آمده: دو جوان جنوبی که به هم علاقه مند هستند امابه خاطره اختلافات قومی نمی تواند باهم ازدواج کنند درشب عروسی دختر با پسر عمومیش عقیل تمام ماجراها طوری دیگر رقم می خورد. قصه این نمایش درزمان جنگ تحمیلی رخ می‌دهد، شیوه اجرایی این نمایش انتزاعی است و سعی شده تا با استفاده از این شیوه به معضلی که در برخی جوامع سنتی وجود دارد اثری متفاوت را خلق کنیم.
ویژگی های این اثر از منظر کارگردانی چیست؟
با توجه به داستان این نمایش که تمام اتفاقات در یک لنج در حال غرق شدن رخ می دهد تلاش براین است تا با استفاده از طراحی صحنه متفاوت وهمچنین طراحی نور فضای متفاوت ایجاد کنیم که امیدواریم مورد استقبال عموم قرار گیرد.
گفت وگو از امید الماسی نیا